6. Ψάχνοντας το Αγ. Νικόλαο
Νιώθαμε παράξενα που περπατούσαμε στο σκοτάδι, μέσα σε ένα άγνωστο δάσος. Όλοι κρυώναμε πολύ. Οι μύτες μας ήταν κατακόκκινες και τα χέρια μας δεν μπορούσαν να αγγίξουν τίποτα. Όσο προχωρούσαμε συναντούσαμε και άλλες οικογένειες, ευτυχώς μερικές με φαναράκια. ...Ψάχναμε τον Αγ. Νικόλα!
Σε ένα σημείο υπήρχαν τρεις δάδες. Εκεί σταματήσαμε... και μαζί με όλα τα παιδιά τραγούδησαμε. Τραγουδήσαμε για να ζεσταθούμε. Τραγουδήσαμε για να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον ίσως να τραγουδήσαμε για να ανοίξουν και οι δικές μας οι καρδιές.
Και ήρθε... και μοίραζε σε κάθε παγωμένο χεράκι από ένα δώρο.
ΧΧΧ Λαμπρινή
Νιώθαμε παράξενα που περπατούσαμε στο σκοτάδι, μέσα σε ένα άγνωστο δάσος. Όλοι κρυώναμε πολύ. Οι μύτες μας ήταν κατακόκκινες και τα χέρια μας δεν μπορούσαν να αγγίξουν τίποτα. Όσο προχωρούσαμε συναντούσαμε και άλλες οικογένειες, ευτυχώς μερικές με φαναράκια. ...Ψάχναμε τον Αγ. Νικόλα!
Σε ένα σημείο υπήρχαν τρεις δάδες. Εκεί σταματήσαμε... και μαζί με όλα τα παιδιά τραγούδησαμε. Τραγουδήσαμε για να ζεσταθούμε. Τραγουδήσαμε για να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον ίσως να τραγουδήσαμε για να ανοίξουν και οι δικές μας οι καρδιές.
Και ήρθε... και μοίραζε σε κάθε παγωμένο χεράκι από ένα δώρο.
ΧΧΧ Λαμπρινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου