Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

25. Όταν ο Δαυίδ παίζει...


η μέρα μεταμορφώνεται σε μια τόσο δα μικρούλα στιγμή....
που τίποτα δεν έχει σημασία και που ταυτόχρονα είναι όλα τόσο σημαντικά!!
Ο χώρος και ο χρόνος χάνονται και την θέση τους την πέρνουν οι αισθήσεις και τα αισθήματα.


Είναι στιγμές
όπου όλα επιτρέποναι,

 
 
όπου μπορείς να βγάλεις όλη σου την ένταση αλλά και όλη σου την αγάπη!


όπου ακόμη και μια κουρτίνα μπορεί να γίνει έμπνευση για μια υπέροχη θεατρική παράσταση,
όπου τα κουρέλια μετατρέπονται σε μαγικούς χιτώνες και  νέοι κόσμοι ανοίγονται


Όπου το φύλλο και η ηλικία δεν έχουν σημασία,


όπου τίποτε δεν θεωρείται "βρόμικο",


όπου το παιχνίδι είναι μάθηση και καλλιέργεια πολλών δεξιοτήτων,



όπου η φύση γίνεται σχολή μαγείας και ξυπνάει όλες τις δυνάμεις,

 


όπου ακόμη και η ικανότητα του να πετάς είναι παιχνιδιάρικα πανεύκολη υπόθεση!


Εκείνες τις στιγμές ο Δαυίδ βγάζει φως και αγάπη και στα μάτια μου, είναι ο πιο υπέροχος άνθρωπος - δάσκαλος του κόσμου!

....και όλα αυτά μόνο μέσα από το παιχνίδι!!!

5 σχόλια:

  1. Πόσο σημαντικό είναι το παιχνίδι. Και εμείς οι "μεγάλοι" τα προσφέρουμε παιχνίδια ανούσια που καταστρέφουν την δμιουργική σκέψη και έκφραση, ενώ ταυτόχρονα αγωνιούμε για την εκπαίδευσή τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το παιχνίδι τους είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Καλά είναι εμείς οι "μεγάλοι" να το σεβόμαστε, να κοιτάμε πιο βαθυα μέσα τους και να ανακαλύπτουν την μαγεία και το μεγαλείο τους. Έχεις απόλυτο δίκαιο ότι καταστρέφουμε κομμάτια των ψυχών τους και οτι τα περιορίζουμε έτσι όπως εμεις νομίζουμε οτι είναι σωτό και τα μαθαίνουμε απο βρεφακια να παίζουν τους ενήλικες και να παπαγαλίζουν.... Σε ευχαριστώ

      Διαγραφή
  2. ομολογώ ότι κι εγώ θα λύγιζα στην φωτό "όπου τίποτε δεν θεωρείται "βρόμικο",
    .....! Διδάσκει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να χουμε όλοι τα μάτια να τα βλέπουμε και την καρδιά για να τα ακολουθούμε! Καλησπέρα φίλε μου

      Διαγραφή
  3. Τί όμερφες εικόνες...και τι ευτυχισμένο παιδί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή