Bolibombi

16. Ένα ξωτικό καλλιτέχνης!

"Χρειαζόμουν μια  ολόκληρη ζωή για να μάθω να ζωγραφίζω όπως ένα παιδί" είχε πει κάποτε ο Picasso. Πολλές φορές ακόμη και στο σχολείο προσπαθούσα να ζωγραφίσω απεγνωσμένα και να βάλω την μαγεία των παιδικών ζωγραφιών στην δική μου ζωγραφιά. Μάταια! Πάντα των παιδιών οι ζωγραφιές ήταν μαγικές.... με μία απλότητα! Δεν ζωγραφίζουν με τον νου, απλά με την καρδιά και αφήνουν το χέρι τους να κυλάει πάνω στο χαρτί.

Ο Δαυίδ αγαπάει την ζωγραφική, ιδίως όταν τον αφήνω να ζωγραφίσει με όλο το σώμα (και επίσης όλο του το σώμα). Απλώνουμε ένα πλαστικό μεγάλο σεντόνι στο πάτωμα και βγάζουμε τις δαχτυλομπογιές που φροντίζω να αγοράζω πάντα σε μεγάλες συσκευασίες (το είχα δει κάποτε στην κουμπάρα μου και μου άρεσε η ιδέα να έχω μεγάλα μπουκάλια - δοχεία με χρώματα) Βάζουμε τα χαρτιά μας επάνω και αρχίζουμε να δημιουργούμε, να ανακατεύουμε τα χρώματα και να θαυμάζουμε πως δημιουργούνται μαγικά νέα και στην συνέχεια να τα απλώνουμε πάνω στο χαρτί.  Είναι σαν ένα πάρτυ χρωμάτων. Δεν επεμβαίνω στο τι και πως ζωγραφίζει, δεν θέλω να του "μάθω" τίποτα γιατί δεν έχω να του μάθω! Οι μουντζούρες για αυτόν τώρα είναι ένας ολόκληρος κόσμος γιατί λοιπόν να τον περιορίσω στα "σπιτάκια" τα δικά μου. Ακόμη και η επιλογή των χρωμάτων του είναι μαγική. Δεν ακολουθεί την λογική αλλά πάλι αυτά που βλέπει η καρδιά του ή το τρίτο του μάτι. Επίσης λατρεύει να ζωγραφίζει όλο του το σώμα και στο τέλος να κυλιέται μέσα στα χρώματα. Το θέαμα είναι υπέροχο!
 Πρίν τα Χριστούγεννα ετοιμάσαμε δώρα ημερολόγια με ζωγραφιές και χειροτεχνίες του Δαυιδ για την γιαγιά και την Oma ... ένιωθε χαρούμενος για αυτό που ο ίδιος δημιουργούσε. Δεν ήταν ακόμη τριά και ζωγράφιζε τόσο όμορφα!

Αυτό που με ξάφνιασε είναι η ζωγραφιά που έκανε κάποια στιγμή  μόνος του, αυθόρμητα, τον παππού να παίζει μπάλα και την γιαγιά με ένα τόξο, ενώ μέχρι τότε πίστευα οτι το παιδί μου, ξέρει να ζωγραφίζει μόνο αφηρημένα πράγματα. Φυσικά δεν μπορούσα να αντισταθώ, την έβαλα σε μια κορνίζα και την κρέμασα πάνω από το ταπεινό μου γραφείο για να δείχνει πλούσιο και μαγικό. Και ναι μπορώ να πώ, πως oi κορνίζες και οι πίνακες του Δαυιδ είναι από τα πιο όμορφα και αγαπημένα πράγματα μέσα στο σπίτι μας.

Σας χαιρετά μια περήφανη μαμά για τον μικρό της Picasso (φαντάζομαι όπως όλες οι μανάδες του κόσμου)- Φιλιά λοιπόν, σε όλους τους μικρούς καλλιτέχνες!


(Ένας υπέροχος τρόπος για να αποθηκεύει κανείς τις ζωγραφιές των παιδιών και να τις κάνει κάποτε βιβλία είναι αν έχει i-phone  να κατεβάσει το app: artkive  δωρεάν και να φωτογραφήσει και να οργανώσει όλες τις ζωγραφιές των παιδιών του πανεύκολα!)