Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

21. Εγώ, ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού.....

Πέρασε μισός χρόνος από τότε που έχω να πάω στο σχολείο... και αύριο θα ξαναβρεθώ εκεί. Αυτή την φορά όμως στο μαγισσοσχολειό, μαθήτρια, παρέα με τον μικρό πρίγκιπα και την αλεπού.
Χρόνια τώρα, στο σχολείο και στη διδασκαλία μου ένιωθα μεγάλα και σημαντικά κενά. Όλα όσα δίδασκα ήταν επίκτητα και σύντομα, ξεχασμένα.
Ενώ, ήμουν κοντά στα παιδιά, περνούσα όλο μου τον χρόνο μαζί τους, άκουγα τις χαρές τους και τις λύπες τους, τους δίδασκα με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα, προετοίμαζα το μάθημα έτσι ώστε να συμμετέχουν όσο γίνεται δραστικά, ... στην τελική όμως ένιωθα ότι δεν τα βοηθούσα να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, τους στερούσα την μεγαλύτερη γνώση!
Δεν υπήρχε η στιγμή της σιωπής, έτσι ώστε να δουν μέσα τους, να ακούσουν την ψυχή τους, τις ανάγκες τους, τα θέλω τους, να ανακαλύψουν τις κρυφές δυνάμεις τους και να βιώσουν....
Ήξερα πως μόνο έτσι η διδασκαλία έχει νόημα, αλλά εγώ με τον χρόνο και την σιγή δεν συμβάδιζα πουθενά,  και όσο περνούσε ο καιρός μαράζωνα και γκρίζενα...


Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκιπα, για πολύ ώρα.

-Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με! είπε.

-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.

-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα έτοιμα απ’ τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.

-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά…


Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.

-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τ’ απόγευμα από τις τρεις θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…Χρειάζεται κάποια τελετή.

-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.

-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες.(...)

Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού.(....)

-Αντίο, είπε…

-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.

-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου…είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.

(....)
 
(Antoine de Saint Exupéry, 1943)
 
 
 



 
Η σιγή, ο ρυθμός, η καρδιά και ο χρόνος θα είναι από αύριο τα μαθήματά μου..... πόσο χαίρομαι!!!!!!!

Φιλιά και μια αγκαλιά σε όλους - ιδιαίτερα στον μικρό πρίγκιπα και στην αλεπού
Λαμπρινή
 

3 σχόλια:

  1. Σου εύχομαι πάνω από όλα να το απολαμβάνεις κάθε μέρα , κάθε ώρα , κάθε στιγμή !!!Για την γνώση είναι δεδομένο ότι θα πάρεις μπόλικη και εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου ότι πάρεις και με ότι όμορφο ακόμα γεμίσεις τις βαλίτσες σου με πολλάαααααααααααααα παιδάκια , εσύ να τα μοιραστείς!!!!!! Καλή αρχή !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. και φυσικά χαίρομε και εγώ πολύύύύύ μαζί σου και σου στέλνω μια μεγάλη σφιχτή αγκαλιά και πολλά φιλιάάά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή