Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012



3. Το μαγεμένο δάσος



Σήμερα το πρωι αποφασίσαμε να πάμε μία μεγάλη βόλτα στη νέα μας γειτονιά με προορισμό το άγνωστο. Όταν βγήκαμε έξω μας περίμενε μία μικρή έκπληξη: φυσούσε αέρας! και ο ουρανός έβρεχε χιλιάδες πολύχρωμα φύλλα. Είχαμε καιρό να νιώσουμε τον αέρα που μας συντρόφευε σχεδόν καθημερινά στο νησάκι και πολλές φορές μας εκνεύριζε. Σήμερα όμως ο αέρας ήταν πηγή χαράς και μας θύμιζε όλους όσους εκεί αγαπήσαμε. Τα φύλλα μας αγκαλιάζαν και μας φυλούσαν στους όμους και στα κεφάλια. Σύντομα φτάσαμε σε ένα δάσος όπου όλα τα δρομάκια ήταν σκεπασμένα με  άφθονα φύλλα...

 

και έτσι ξεκίνησε το τρελό μας παιχνίδι. Κάναμε σημαίες, βουτούσαμε στα φύλλα, παίζαμε κυνηγητό και κρυφτό, ακολουθούσαμε ίχνη αλόγων, κάναμε τραμπάλα σε έναν τεράστιο κορμό δέντρου, ασκήσης θάρους και ισοροπίας, μιλήσαμε με τις νεράιδες και τα ξωτικά του τόπου καβαλήσαμε έναν πράσινο δράκο, μαγειρέψαμε ποταμόσουπα και γελάσαμε πολύ, πάρα πολύ.



 
Δυστυχώς τελίωσε η μπαταρία της φωτογραφικής μηχανής και έτσι δεν μπόρεσα να τραβήξω φωτογραφίες. Μου χουν μείνει όμως στιγμές όπως τον Δαυίδ να πετάει  μια αγκαλιά φύλλα ψηλά στον ουρανό καθισμένος μπροστά στο ποταμάκι και να ακροβατεί σε έναν πράσινο κορμό δέντρου
με το γέλιο "τα κατάφερα".
Στο γυρισμό ο Δαυίδ κοιμήθηκε και κρατώντας το χέρι του Ιωνάθαν ένιωσα πόσο όμορφη είναι η αγάπη, την καρδιά μου να μαλακώνει και να ζεσταίνει όσα ο νους παγώνει και σκληραίνει.

 


 
xxx Λαμπρινή

1 σχόλιο:

  1. Πανέμορφο το χαμόγελο του Δένδρου.Και το ξωτικό που ξάπλωσε αγκαλιά με το ανάλαφρο πάπλωμα απο πεσμένα φύλλα σε κάνει να θέλεις να ήσουνα ετούτη τη στιγμή και πάλι παιδί.Το χαμόγελό του το φωτεινό, το ανεπανάληπτο, το δυνατό,ολόκληρος χαμογελάει, μοιάζει θαρείς και σκαρφαλώνει προς τον ουρανό. Πάντα τέτοια τρελά παιχνίδια να κάνετε σε πολλά Μαγεμένα Δάση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή